Military Radio!

Askerlik belli olunca memleket ziyareti, akraba ziyareti derken epey süre yazamadım buraya. Bu zaman zarfında önce anne memleketi Tokat'a sonra baba memleketi Rize'ye gittim. Çok güzel zaman geçirdim. Dağlara, tepelere çıktım. Yaylaları gezdim. Manzara eşliğinde rakı içtim, et yedim ve bol bol fotoğraf çektim. Acemilikten olsa gerek yaylaya çıkınca yandım. Keşke uzun kollu birşey giyseymişim diye çok hayıflandım. Resmen amele yanığı oldum. Neyseki istanbula dönüşümde birkaç gün evden çıkmadım da fazla rezil olmadım. Yolculuk boyunca çok komik şeyler geldi başıma. Tokat'dan Rize'ye direkt otobüs olmadığı için önce Samsun'a geçmek zorunda kaldım. O iki saat süren yolculukta muavinin gazabına uğradım. En az 6 koltuk değiştirdim. ''Ya topraaam seni bi arka koltuğa alabilir miyim?'' diye diye 14 numaralı koltuktan otobüsün taa en arka koltuğuna kadar süren bir yolculuğun içine attı beni. Neyseki ekstra kek ve kahve getirerek gönlümü almayı bildi :) Rize'ye gitmişken sülüsümü de aldım. Benim 25 mayıs diye bildiğim teslim tarihi 31 mayısmış. Bu ay'ın sonunda gidiyorum artık. Biletimi Kamil Koç'tan aldım. Heyecan biraz var. Ama korku hiç yok. Yapıp geleceğiz Allah'ın izniyle. Keyifle anlatacağım askerlik anılarım olur umarım. Şimdi istanbul'un tadını çıkarıyorum. Birazdan çıkacağım evden. Önce lise arkadaşlarımla buluşacağım sonra onlardan ayrılıp ilkokul arkadaşlarımla çınaraltında çay içip, iki lafın belini kırıcam :) Böyle hafif bi mallık seziyorum kendimde. Boş geliyor bazı şeyler. Acemi hissiyatı olsa gerek. Burayı seviyorum. Kendilerini ifade edebilen insanlar bu toplum için gerekli. Aramızdan bi başbakan çıkartmalıyız hatta. Uzun süre birşey yazamadım ama girip takip ettim yazılanları. Hatta 2-3 tane taslak oluşturdum ama bir türlü bitiremeyince yayınlayamadım. Gitmeden evvel son bir kez daha yazmayı düşünüyorum ama bakalım işte. İlham gelirse neden olmasın! Haa bu arada bi ilhan irem vardı. Ne oldu ona?